اصحاب قرآنی یاوران حضرت مهدی(عج)

متن آیه :

   مَا عِندَكُمْ يَنفَدُ وَمَا عِندَ اللّهِ بَاقٍ وَلَنَجْزِيَنَّ الَّذِينَ صَبَرُواْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ

                                                                                                       (96 نحل)

آنچه نزد شماست [سرانجام‏] پايان می‏پذيرد و آنچه نزد خداست ماندگار است. و كسانى كه شكيبايى ورزيدند، به يقين پاداش آنان را برابر نيكوترين [و شايسته‏ ترين‏] كارى كه انجام می‏دادند، خواهيم داد .

شأن نزول‏ :

در شأن نزول و داستان فرود اين آيه «ابن عباس» آورده است كه :
مردى به نام «عبدان»، نزد پيامبر گرامى صلى الله عليه وآله آمد و از يكى از چهره‏ هاى سرشناس قبيله «كنده» كه به «امرءُ القيس» شهرت داشت، شكايت كرد و گفت: اى پيامبر خدا، نامبرده همسايه ملكى من است و با زورمدارى آشكار بخشى از زمين مرا غصب نموده، و چون فردى زورمدار و صاحب نفوذ است كسى سخن راست و عادلانه مرا در برابر زور و پول و موقعيت او بها نمی‏دهد.
پيامبر گرامى مرد «كندى» را خواست و موضوع را مورد تحقيق و بررسى قرار داد تا جريان روشن گردد، امّا وى گفت ادّعاى «عبدان» بی ‏اساس است.
پيامبر از شكايت‏ كننده دليل و برهان و يا گواه خواست تا در روشن شدن موضوع به كار گرفته شود؛ امّا او نه دليل و مدركى داشت و نه كسى به خاطر موقعيت مرد «كندى» به سود او گواهى می‏داد.
پيامبر به ناگزير آن مرد را به سوگند فرا خواند.
امّا «عبدان» گفت: اى پيامبر خدا، او فردى بى بند و بار است و بی‏باك، ممكن است به دروغ سوگند ياد كند و حق من پايمال گردد، پس تدبير ديگرى بينديشيد.
پيامبر فرمود: «عبدان»! اگر دليل و سند و گواهى ندارى بايد به سوگندش رضايت دهى...
او به ناگزير پذيرفت، و مرد «كندى» آماده شد تا سوگند ياد كند و با دروغ و دجّالگرى حق را ناحق جلوه دهد كه فرشته وحى فرود آمد و اين آيه را بر قلب مصفاى پيامبر عدالت فرود آورد:

وَ لا تَشْتَرُوا بِعَهْدِ اللَّهِ ثَمَناً قَلِيلاً إِنَّما عِنْدَ اللَّهِ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ

و در برابر پيمان خدا بهايى اندك نگيريد و آن را نفروشيد، كه هر چه در برابر آن به دست آوريد، بی ‏ارزش است؛ چرا كه آنچه نزد خداست براى شما بهتر است اگر میدانستيد.
پيامبر گرامى صلى الله عليه وآله آيه را تلاوت فرمود، و مرد «كندى» لرزه بر اندامش افتاد و گفت: آرى، آنچه در دست من است فنا میپذيرد و آنچه نزد خداست می‏ماند. آرى، درست است اين مرد راست می‏گويد؛ من بخشى از زمين او را غصب كرده‏ ام، امّا نمی‏دانم چه اندازه است؛ از اين رو از وى تقاضا می‏كنم هر چه می‏خواهد از زمين من برگيرد، و در برابر سودى كه اين مدت برده‏ ام هر چه می‏خواهد بگويد تا تقديم دارم، و به خاطر ستمى كه در حق او روا داشته‏ ام و او را به رنج و زحمت افكنده ‏ام از او بزرگوارى و بخشش می‏خواهم.
دادگاه دگرگون شد. سكوتى گران بر آنجا سايه افكند، و دگرباره فرشته وحى فرود آمد و در مورد اين وظيفه‏ شناسى و بيدارى و حق‏ پذيرى اين آيه را آورد:

مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثى‏ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَياةً طَيِّبَةً وَ لَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ ما كانُوا يَعْمَلُونَ.

هر كس كار شايسته ‏اى انجام دهد و در همان حال ايمان به خدا و جهان پس از مرگ و وحى و رسالت داشته باشد - مرد باشد يا زن - به او زندگى خوش و پاك و پاكيزه‏اى خواهيم بخشيد كه همگان شگفت‏زده شوند...

تفسير :

آنچه نزد خداست میماند و بس‏ ، در آيات پيش در مورد وفادارى و رعايت پيمان‏ها سخن رفت و قرآن همگان را از پيمان‏شكنى و دجالگرى سخت هشدار داد، اينك در ادامه همان موضوع می‏فرمايد:
وَ لا تَشْتَرُوا بِعَهْدِ اللَّهِ ثَمَناً قَلِيلاً
و شما مردم باايمان هرگز پيمان‏ها و سوگندهاى خدا را به مال فناپذير و بی ارزش دنيا نفروشيد؛ چرا كه چنين داد و ستدى به هر اندازه هم ثروت و قدرت در برابرش بگيريد، باز هم به زيان شماست، و شما نعمتى گران و وصف‏ ناپذير را بر پشيزى فروخته‏ ايد، و اين كارى خردمندانه نيست.
إِنَّما عِنْدَ اللَّهِ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ.
آن پاداش پرشكوهى كه در برابر وفادارى و رعايت عهدها و پيمانها نزد خداست، براى شما پرارزش‏تر است و بهتر از كالاى بی ‏بهاى دنيا و ثروت فناپذيرى است كه در برابر عهدشكنى و سوگند دروغ به دست می ‏آوريد.
روشن است كه سود اندك و ناچيزى كه ماندگار باشد، بهتر از سود بادآورده و سرشارى است كه فنا پذيرد و نابود گردد، تا چه رسد به سود بسيارى كه هماره ماندگار و پايدار بماند، آن هم در برابر سود اندكى كه فناپذير است.

در دومين آيه مورد بحث میفرمايد:

ما عِنْدَكُمْ يَنْفَدُ وَ ما عِنْدَ اللَّهِ باقٍ

پاداش خدا به اين دليل بهتر و پرارج ‏تر است كه پايدار است، امّا ثروت و قدرت و امكانات مادّى و دنيوى در دست شماست و فناپذير می‏باشد.
در ادامه آيه به پاداش شكيبايان پرداخته و می‏فرمايد:
وَ لَنَجْزِيَنَّ الَّذِينَ صَبَرُوا أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ ما كانُوا يَعْمَلُونَ
آن كسانى كه بر فرمانبردارى خدا و وفاى به عهدها و پيمان ها وفادارى پيشه سازند و شكيبايى ورزند، ما پاداششان را برابر بهترين كارهايى كه در زندگى انجام داده‏ اند خواهيم داد.
منظور از پاداش كارها، كارهاى واجب و مستحبّ است؛ چرا كه كارهاى مباح پاداشى ندارد و به همين دليل هم میفرمايد: برابر نيكوترين كارهاى آنان پاداششان میدهيم نه برابر هر كارى.
برخى گفته‏ اند چيزى كه نيكوتر از نيك باشد وجود ندارد، امّا آيه شريفه نشانگر آن است كه برخى از كارها شايسته و نيكوست و پاره اى از آنها شايسته ‏تر و نيكوترند .

پاداش شايسته ايمان و عمل در دنيا : 

در سومين آيه مورد بحث به شرايط و ويژگى هاى زندگى پاك و پاكيزه و در خور شأن انسان پرداخته و می فرمايد:

مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثى‏ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَياةً طَيِّبَةً

هر كس كارى شايسته اى انجام دهد و در همان حال داراى ايمان و باور باشد - زن باشد يا مرد - ما به او زندگى پاك و پاكيزه‏ اى ارزانى خواهيم داشت.
آرى ،اين يكى از وعده‏ هاى خداست كه به زنان و مردان توحيدگرا و شايسته‏ كردارى كه ايمان به خدا و پيامبرش بياورند و كار شايسته انجام دهند، وعده می‏دهد كه زندگى نيكو و شايسته‏ اى خواهند داشت و پاداشى وصف ناپذير به آنان ارزانى می‏گردد.
     و پاداششان را برابر بهترين و نيكوترين كارهايى كه انجام می‏دادند به آنان خواهيم داد.

  {صلوات+عج}

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: